Fietsen
Hallo allemaal
Het was hier vanochtend heerlijk weer, dus nadat ik de taartbende in de keuken had opgeruimd heb ik besloten om de fietstocht die vorige week zaterdag letterlijk in het water was gevallen alsnog te gaan doen. Ik ben met de trein twintig minuten naar het zuiden gereisd, onder de ringweg van Londen door naar het rustige gedeelte van Surrey. Ik ben uitgestapt op station Boxhill & Westhumble, een station dat altijd gekenmerkt wordt door een groot aantal reizigers met fietsen of bergschoenen. Dit heeft alles te maken met de lange afstandswandelroute the North Downs Way en de lange afstands fietsroute The Surrey Cycleway die direkt langs dit station lopen. Van the North Downs Way had ik hier al een stuk gelopen toen Jeroen en Anne hier waren, dus nu was The Surrey Cycleway aan de beurt.
De route liep vooral over kleine landweggetjes, door prachtige landschappen. Surrey is heel afwisselend, er zijn mooie bossen (loofbossen waarvan vaak heel veel bomen begroeid zijn met klimop of andere klimplanten, een heel leuk gezicht), glooiende weilanden, leuke dorpjes en oude kerken en landhuizen. Het was heerlijk om daardoorheen te fietsen, al was het af en toe aardig klimmen.
Ik heb niet de hele route gefietst, die is 120 km en dat vond ik een beetje teveel van het goede. De route is een groot rondje, maar tussendoor kun je stukken afsnijden. Dit zou allemaal met bordjes aangegeven moeten zijn, maar meer dan eens ontbraken de borden, of was het bord door een grapjas een kwartslag gedraaid, zodat ik verkeerd reed. Gelukkig heb ik een hele goede topografische kaart van de omgeving, alleen was de surrey cycle way op zich daar niet op aangegeven (wel de wegen waar die overheen ging). De kaart heb ik dus flink nodig gehad, maar ik heb mijn weg gevonden.
Na drie uur fietsen begon het te betrekken. Tot dan toe was het heerlijk weer geweest, een graadje of 25, af en toe een wolkje, veel zon en een stevige bries. Helaas ging dit veranderen. Ik heb dus maar flink doorgefietst, maar af en toe begon het toch een beetje te regenen. De laatste 15 kilometer was heel zwaar. Bij het plannen van de route bleek ik een beetje een miscalculatie gemaakt te hebben, er waren daar twee heuvelruggen, dat wist ik wel, maar die bleken toch iets hoger dan ik dacht. De eerste heuvelrug was bij Leith Hill, het hoogste punt van Zuid-Oost Engeland (275 m). Daar hoefde ik gelukkig niet overheen, maar ook de rest van de heuvelrug was rond de 150 m en daar moest ik wel overheen. Heel erg zwaar. Het was er wel vreselijk mooi, bossen met af en toe een weiland en schilderachtige dorpjes (in een van de dorpjes heeft de engelse componist Ralph Vaughan Williams een poos gewoond). Op Leith Hill zelf staat een uitzichttoren met prachtig uitzicht, maar gezien het weer en de tijd ben ik daar niet heen gegaan, dat komt nog wel een keer.
De tweede heuvelrug waren de North Downs. Hier moest ik over 200m heen, met een helling van af en toe 20%. Dat redde ik niet. Ik was al heel erg moe, dus halverwege moest ik van mijn fiets af en verder wandelen. Naar beneden was overigens wel heel erg fijn. Ik heb tijdens de fietstocht een paar keer gehad dat ik lange hellingen naar beneden had met goed uitzicht over de weg en dan kon ik snelheden van 70 km per uur (schat ik) halen. Alleen als er geen zijwegen waren hoor! Vanaf de North Downs naar beneden kwam ik zonder te trappen terug bij het station. Daar moest ik nog een half uur wachten op de trein. Gelukkig had ik een jas bij me, want ik kreeg het toch wel koud toen ik zwaarbezweten stil moest zitten. Het was ook aardig afgekoeld inmiddels en het was nog steeds volledig bewolkt.
In Sutton kwam ik nauwelijks meer de heuvel op naar mijn huis, en dat is toch a piece of cake vergeleken bij de North Downs. Thuis heb ik met de kaart uitgerekend hoeveel kilometer ik heb gereden: 60 km (37-38 mile). Toch een heel stuk met al die heuvels en aangenomen dat het alweer een jaar terug is dat ik lange stukken heb gefietst. Ik ben nog steeds moe, maar heb wel een voldaan gevoel. In mijn online fotoalbum heb ik een aantal foto’s gezet die ik genomen heb tijdens de fietstocht.
Dat was wel weer genoeg schrijfwerk voor vandaag
groeten
Dorine