York

By dorine on May 22nd, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on York

Hallo allemaal,

Twee dagen na terugkomst heb ik eindelijk tijd om alle Yorkverhalen hier op te schrijven. Zo’n zes weken geleden, vlak nadat Marieke hier op visite was geweest, kwamen Hessel en ik op het idee dat we wel eens een weekend iets anders dan Londen konden gaan bekijken. En bij iets anders dachten we allebei meteen aan een stad met een grote kathedraal. Een hele grote kathedraal, want de keus ging tussen Canterbury en York. Aangezien Canterbury ook als dagtrip vanuit Sutton te doen is, en York meer te bieden had dan alleen kerk, hebben we voor York gekozen.

Hessel is op vrijdagmiddag aangekomen. Het weer was niet onaardig, dus we hebben eerst nog een stukje door Sutton gelopen en daarna een pizza gegeten. Op zaterdag zijn we om half elf op de trein gestapt voor een reis van vier uur naar York (uiteraard met de nodige overstappen). De weersvoorspellingen waren niet al te best geweest en vanuit de trein keken we dan ook met argusogen naar de grote donkere wolken die over kwamen drijven. Ik had me behoorlijk wat van de treinreis voorgesteld, het graafschap waarin York ligt, Yorkshire, heeft de naam erg mooi te zijn. Dat viel nu erg tegen, het gedeelte waar wij doorkwamen was erg saai. Het was plat en er waren lange rechte weilanden (het leek Nederland wel….). Ook zijn we minimaal zes kerncentrales (of iets wat er op leek) tegengekomen, lelijke reactoren die als puisten in toch al niet zo mooie landschap lagen. Doe mij de groene heuvels van Surrey maar. Overigens zijn er twee andere gebieden in Yorkshire die wel heel mooi zijn, de north Yorkshire Moors en de Yorkshire Dales. Daar zijn we nu met de trein niet doorheengekomen.

York maakte alles weer goed. Het weer bleek er behoorlijk bijgetrokken, na drie druppels regen werd het droog en al vrij snel kwam ook de zon tevoorschijn. We hebben onze spullen naar de bed&breakfast gebracht en zijn naar de Minster (kathedraal) gegaan.

minster_klein.JPG

Een werkelijk schitterende kerk! York Minster is de grootste gotische kathedraal van Noord-Europa en dat hebben we gemerkt. We hadden nog vier uur voordat die zou sluiten, en die vier uur hadden we nodig. We hebben eerst van de buitenkant (en van de zon) genoten. Hierna zijn we naar binnengegaan waar we achtereenvolgens de toren hebben beklommen (273 treden) en zijn afgedaald in de crypte. Daar was een tentoonstelling over de geschiedenis van de minster en York, met o.a. de fundamenten van een romeinse basilica, van de oude romaanse kathedraal en natuurlijk de crypte van de huidige kerk. Erg interessant. De kerkschatten vond ik wat minder interessant, dus hierna zijn we redelijk snel weer de kerk ingegaan. Daar hebben we de evensong meegemaakt. Het koor zong een prachtige service van Herbert Howells. De akoestiek was ook fantastisch en aangezien we in de koorbanken mochten zitten was het koor ook erg goed te horen. Na de evensong hebben we het schip en het koor van de kerk nog uitgebreid bekeken.

‘s Avonds hebben we een Ghosttour gedaan door de stad. Een heer in Charles Dickens kostuums leidde ons rond door middeleeuws York en wist daarbij de nodige lugubere verhalen te vertellen. Die lugubere verhalen deden me niet zoveel, maar het enige verhaal dat naar alle waarschijnlijkheid wel waargebeurd is vind ik toch wel bijzonder om even na te vertellen: In 1984 kwam de bisschop van Durham bij zijn aantreden in de Minster. Daar trok hij de geboorte van Jezus uit de maagd Maria, en de opstanding van Jezus in twijfel. Een paar dagen later werd het dak van de minster getroffen door de bliksem…. Toeval? Alle horrorverhalen hebben er in ieder geval wel toe geleid dat ik heerlijk geslapen heb die nacht…

De volgende ochtend zijn we, na een oerdegelijk engels ontbijt, begonnen met een rondleiding door de stad met een gids die geboren en getogen Yorkenaar was. Hij kon ons, veel meer dan tijdens de ghosttour, de bijzondere plekken van York, waar je anders niet zo snel komt, laten zien. Daarbij vertelde hij heel veel over de geschiedenis van York, ten tijde van de romeinen, vikingen, angelen en saksen, normandiers en latere middeleeuwen. Van al die tijdperken waren er resten te vinden. Na deze rondleiding zijn we één van de tijdperken wat beter gaan bekijken in Jorvik, opgravingen van dit vikingstadje onder een winkelcentrum in York. Jorvik is inmiddels een enorme toeristenattractie. Er was een hoog-efteling gehalte: we werden eerst in een tijdmachine (die verdacht leek op een lift) geladen waarin we teruggeflitst werden naar de tiende eeuw. Vanuit de tijdmachine werden we in een soort karretje geladen dat ons door het dorpje, dat geheel opnieuw opgebouwd was, transporteerde. Overal waren mensen (poppen) te zien, zoals ze er in de viking tijd uitgezien zouden moeten hebben. Er hing zelfs een rotte-vis geur! Efteling-gehalte of niet, het was erg leuk om te zien. Hierna was er nog een stuk museum over Jorvik en de vikingen in groot-brittannië dat ook erg interessant was.

Na Jorvik vonden we het wel weer tijd om wat buiten te doen, dus zijn we de stadsmuren gaan verkennen. De middeleeuwse stadsmuren, die gedeeltelijk nog op romeinse fundamenten staan, zijn nog bijna intact. We konden zo’n vijf kilometer rondom de stad over de muren lopen en daarvan hebben we een groot gedeelte ook echt gedaan. Vanaf de muren hadden we mooi uitzicht over de stad en zo nu en dan kwamen we een prachtige intacte stadspoort tegen.

poortminster_klein.JPG

Na de muren hebben nog door het stadje zelf gelopen. Het heeft nog zeer duidelijk een middeleeuwse structuur: smalle straatjes en oude huizen. Sommige huizen leken merkwaardig veel op Nederlandse huizen en wat bleek: in de zestiende eeuw waren vier Nederlandse bouwmeesters naar York getrokken om de Nederlandse bouwkunst te introduceren. Het leukste straatje was the Shambles, een heel smal straatje wat ons zeer sterk deed denken aan Diagon Alley (uit de Harry Potter boeken en films). Dezelfde vakwerkgeveltjes, vaak hangend over de straat. Erg leuk, al waren de winkeltjes niet erg veel soeps. Het weer bleef prachtig dus hebben we nog een stukje door het park en langs één van de rivieren die door York loopt (de Ouse) gelopen. Hierna zijn we naar het spoorwegmuseum gegaan. Dat lag buiten het centrum en dat was te merken aan het lage aantal bezoekers. Toch was het zeker de moeite waard, er was een enorme collectie oude treinen, waaronder de koninklijke treinen van koningin Victoria en de drie koningen na haar. Nadat we hier uitgekeken waren, hebben we nog snel een hapje gegeten in de stad en zijn we terug naar het station gegaan, waar de trein al snel kwam. Om elf uur ‘s avonds waren we weer thuis. Ik heb inmiddels een hele rij foto’s geplaatst in mijn fotoalbum.

Op maandagochtend moest ik alweer vroeg de deur uit, dus na een snel ontbijt heb ik afscheid genomen van Hessel. Het was een lange dag, zeker omdat ik nog moe was van het weekend. Maar dat gaf niet, het weekend was zeer de moeite waard!

groeten
Dorine