I did it!
Hallo allemaal,
Grote vreugde gisteravond, ik heb eindelijk achteruit geschaatst! Ik heb sinds vorige week schaatsles, dus mijn schaatstechniek gaat nu aardig vooruit. Perfect gaat het achteruitschaatsen nog niet, maar dat komt wel als je elke week anderhalf uur op het ijs staat. Helemaal perfect zal het niet worden met z’n tachtigen tegelijk op een ijshockey/kunstschaatsbaan (de gebruikelijke vierhonderdmeterbaan die in Nederland om de ijshockeyvlakte heenligt ontbreekt hier in Engeland, van hardrijden hebben ze nog nooit gehoord). Deze winter kwamen de kleine ijsbaantjes bij grote toeristische attracties zoals Hampton Court Palace als paddestoelen uit de grond, en bovendien doen ze hier net als in Nederland aan ijsdansen voor bekende Engelsen op TV (vraag me daar verder niets over, het TV kijken heb ik 20 maanden geleden toen ik in Engeland kwam opgegeven). Vandaar ontzettend veel animo voor de lessen. Een geluk bij een ongeluk was dat daardoor er een groep kwam voor mensen die al een beetje konden schaatsen en daar zit ik in. We gaan een stuk sneller dan de echte beginners, ik merk dat ik niet heel veel voorsprong heb op de andere mensen in mijn groep. Voorlopig zit ik dus elke dinsdagavond op de ijsbaan!
Vandaag nog meer goed nieuws. Begin januari had ik de beruchte deadline voor het insturen van een samenvatting van mijn onderzoek voor het congres in Chicago waar ik heen wil. Vandaag kwam de uitslag en bleek dat ik twee mondelinge presentaties heb gescoord, een stuk beter dan posters! De rest van de groep had wel posters en die waren er ook blij mee, ze zagen een praatje in Amerika toch niet zo zitten. Ik doe echter veel liever een praatje dan een poster, veel meer mensen zien dan je resultaten, een poster maken is veel meer werk dan een powerpointpresentatie in elkaar zetten en bovendien hoef je niet een enorme posterkoker, waarover de douane geheid moeilijk gaat doen, Amerika in te slepen. Ik ben dus helemaal blij!
groeten
Dorine