By
dorine on November 9th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Kerst
Hallo allemaal
Kerst, hoor ik nu iedereen denken, het is nog helemaal geen kerst, het is pas 9 november, in Nederland is Sinterklaas nog niet eens in het land! Hier in Engeland is men al volop met kerst bezig, de winkels liggen allemaal te glimmen, op mijn werk gaat het er nu al over wanneer en waar welke kerstcadeaus moeten worden gekocht en ook vandaag zijn op mijn werk de koorrepetities voor de kerstviering begonnen. Ja, we hebben een heus koor! Het zingt één keer per jaar, met kerst, in de kapel van The Royal Marsden Hospital, het kanker ziekenhuis waar we mee verbonden zijn, en wat op dezelfde campus ligt. Het leek Ola en mij wel wat om ons bij het koor te voegen. We gaan een aantal carols zingen en daarnaast ook nog twee andere stukken. Voorlopig hebben we alleen nog sopranen en alten (ik ben bij een grote overdaad aan alten als mezzosopraan bij de sopranen ingedeeld), maar er wordt wel al tweestemmig gezongen (moet vierstemmig gaan worden als de heren komen opdagen). Het niveau, is ondanks de gelegenheidssfeer, vrij hoog, praktisch iedereen kan noten lezen. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, de eerste repetitie was in ieder geval heel leuk, geen probleem om daar één keer per week mijn lunchpauze aan op te gaan offeren.
Overigens om iedereen gerust te stellen, ik kreeg al ongeruste telefoontjes van het thuisfront: mijn verkoudheid heeft niet doorgezet en ik heb ook geen hoofdpijn meer. Alleen mijn fietsband is nog steeds niet geplakt…
groeten
Dorine
By
dorine on November 8th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal,
Soms heb je van die dagen dat het allemaal niet gaat zoals je wilt. Vandaag was zo’n dag. Het begon al vanochtend om half zes toen ik wakker werd met een enorme hoofdpijn en het gevoel dat er eens stevige verkoudheid op komst was. De hoofdpijn was anderhalf uur later nog niet over en uiteindelijk heb ik me pas om kwart voor acht uit bed gesleept. Inmiddels ging alles wat beter dus ik ben gewoon gaan werken. Dat ging best redelijk, zeker na een paracetamolletje. Op het werk gebeurde er weinig bijzonders, ik ben bezig de monsters die ik afgelopen vrijdag opgehaald ben te coderen, archiveren en in te voeren in een database. Saai werk maar het moet wel gebeuren. Ik had het plan om na een aantal relatief korte werkdagen vandaag eens wat langer door te werken, om mijn goede wil te tonen. Niet dat dat echt nodig is, mijn proeftijd is onlangs stilzwijgend beeindigd en ik zit nu definitief nog tweeenhalf jaar daar. Om vijf uur begonnen mijn darmen opeens behoorlijk tegen te sputteren, dus heb ik besloten om maar snel naar huis te gaan. Ik dacht in vijf minuten van de berg af te racen, maar dat feest ging niet door, ik bleek mijn ‘s ochtends zonder het te merken mijn eerste lekke band hier in Engeland gescoord te hebben. Ik mocht dus met fiets en al naar huis lopen. Gelukkig ging het na een paar minuten lopen weer wat beter met mijn buik, maar echt prettig was het tochtje niet. Thuis ben ik eerst even gaan liggen. Toen het wat beter ging en ik een tochtje naar de WC maakte, constateerde ik dat het licht het daar niet meer deed. Mijn badkamer heeft geen raam, en het halletje heeft ook geen geweldige verlichting, dus het was daar ronduit donker. Daar moest dus iets aan gedaan worden. Ik ben eerst maar eens naar het lampje gaan kijken. Dat was niet makkelijk. De lamp zit tegen het plafond en de kap bleek aan de lamp vastgeschroefd. Ik moest dus in het donker op mijn tenen op een krukje de kap losschroeven. Een wonder dat hij niet kapot is gevallen! Het lampje zat niet los en er klonk ook geen verdacht gerammel. Een kleine test in een andere lamp leerde dat er niets aan de hand was met dit lampje. Dat betekende dat ik weer alles terug kon schroeven. Het is me uiteindelijk gelukt alles weer vast te krijgen, maar daar was het probleem niet mee opgelost. Het volgende plan was de schakelaar. Dat is een ouderwetse schakelaar met zo’n touwtje eraan. Ik heb het kastje losgeschroefd (weer in het donker op mijn tenen op een krukje, soms is 1 meter 62 lang zijn niet erg handig) en zowaar: één van de draadjes zat los. Een snelle test leerde dat dit inderdaad het euvel was. Maar daarmee was het probleem nog niet opgelost. Het draadje moest namelijk in een gaatje dat ver boven mijn hoofd zat. Daarna moest het draadje vastgeschroefd worden. Nu had ik natuurlijk hulp kunnen gaan vragen aan één van mijn aardige buurmannen, maar met een beetje feministische eigenwijsheid wilde ik het toch zelf doen. Hoe ik het voor elkaar heb gekregen weet ik niet, maar uiteindelijk is het me gelukt om alles weer vast te zetten. Het licht doet het weer! Ik ben best wel trots op mezelf! Ondertussen was het negen uur en er moest nog gekookt worden. Dat heb ik maar wel gedaan. Gegeten heb ik ook, maar de afwas staat er nog en ik vrees dat die vandaag niet meer gedaan gaat worden. Ook staat er beneden nog een fiets met een platte band die niet meer geplakt gaat worden. Dat wordt morgen lopen naar mijn werk! Als zometeen de laatste was hangt, dan ga ik lekker op tijd naar bed, morgen weer een dag.
groeten
Dorine
By
dorine on November 7th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on dinsdag
Hallo allemaal
Vandaag was niet echt een bijzondere dag. Op mijn werk was ik druk met vanalles en nogwat, maar echt schokkende dingen zijn daarover niet te melden. Veel collega’s zijn op congres, het was dus erg rustig.
Ik heb inmiddels een paar foto’s van afgelopen weekend in mijn fotoalbum geplaatst. Echt veel foto’s had ik niet, dingen als de towerbridge en Westminster Abbey heb ik al twintig keer op de foto staan, dus ik trek in Londen mijn fototoestel niet zo snel meer tevoorschijn. Ook het licht werkte niet erg mee, door de felle lage zon waren veel foto’s donker.
groeten
Dorine
By
dorine on November 6th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on weekendje Hessel
Beste allemaal,
Afgelopen weekend heb ik me druk beziggehouden met mijn visite, dus daarom laat ik nu pas weer wat van me horen. Afgelopen vrijdag heb ik Londen van boven tot onderen gezien. Ik moest namelijk wat monsters afleveren aan de ene kant van de metropool, en vervolgens aan de andere kant weer een tas vol microscoopglaasjes (met hersentumorweefsel daarop) ophalen. Ik ben in het midden van de stad geeindigd, om Hessel op te halen, die met de trein op Waterloo zou aankomen. Hij was er keurig op tijd, en al vlot zaten we in de trein naar Sutton (met overstap). In Sutton heb ik gekookt, hebben we gegeten en heerlijk bijgepraat.
Op zaterdagochtend hebben we ons al redelijk vlug terug de metropool in begeven. Hessel had alle Londense wonderen namelijk nog nooit aanschouwd, dus er viel heel wat te bezichtigen. We zijn begonnen in Westminster abbey, de middeleeuwse kathedraal van Londen (een klein puntje: het is eigenlijk geen kathedraal). Ik ben er ooit in een ver verleden eens doorheengerend tijdens een groepsreis, en had er natuurlijk al het nodige schone gezang aangehoord, maar had het geheel nog nooit goed van binnen bekeken. We zijn dus eens rustig rond gaan lopen, ik heb Hessel nog getrakteerd op de nodige verhalen over de diverse Engelse koningen en hun onhebbelijkheden (ik weet inmiddels meer over de Engelse geschiedenis dan de Nederlandse) en hebben vooral alles heel goed bekeken.
Nadat we genoeg graven hadden gezien, zijn we lekker gaan wandelen. Buiten was het koud maar zeer zonnig, uitstekend wandelweer. In zo’n anderhalf uur wandelen hebben we gezien: Buckingham Palace, st James Park (met pelikanen), the Whitehall, Westminster abbey (natuurlijk), the Houses of Parliament (inclusief Big Ben), st Pauls Cathedral (wel een echte kathedraal, maar dan weer niet middeleeuws), Southwark Cathedral (ook echt kathedraal en zelfs een heel klein beetje middeleeuws), de Towerbridge en last but not least de Tower zelf. Ook de Tower stond op ons lijstje om te bezichtigen, maar we vonden dat de tweeenhalf uur die we nog hadden voor sluitingstijd wat krap was, dus hebben we dat uitgesteld naar de volgende dag. In plaats daarvan hebben we eerst even heel cultureel gedaan en alle Rembrands in de National Gallery bekeken. De zonnebloemen van van Gogh bleken helaas verhangen (Schande!), dus na tien minuten zoeken bleek dat we daar toch echt geen tijd meer voor hadden. We wilden namelijk ook st Pauls Cathedral nog zien, en dan bij voorkeur gratis. Dat kan natuurlijk door naar de evensong te gaan. Ik heb genoten van de muziek en Hessel van de kerk (en andersom ook wel hoor).
Hierna hebben we nog een stukje langs de Thames gelopen en de verlichte skyline van de noordoever bewonderd. Vervolgens zijn we richting Sutton gegaan, alwaar we heerlijk pasta en chocoladetaart hebben gegeten bij een van de plaatselijke Italianen.
De volgende keer waren we weer vroeg uit de veren, want deze keer stond de Tower wel op het to-do lijstje. We stonden er om elf uur binnen en we waren er pas weer om vier uur uit. Het is daar namelijk nogal groot en er is nogal erg veel te zien. Eerst hebben we meegelopen met een rondleiding door één van de bewakers van de tower, een yeoman warden (beter bekend als beefeeter). Dat was vooral erg grappig. Daarna zijn we rustig één voor één alle gebouwen die open waren, gaan bekijken. Dat waren er heel wat en er was ook de nodige informatie te lezen op borden. Als grote fan van de engelse middeleeuwse tijd vond ik dat natuurlijk geweldig interessant. Het oudste deel van het kasteel is gebouwd in opdracht van William the Conqueror (ja, die franse viking die in 1066 Engeland binnenviel), dus er waren heel wat middeleeuwse bouwsels te zien. Overigens was dat oudste deel, dat er nog opvallend gaaf en heel uitziet (geen ruine dus) van binnen niet erg interessant, het was voornamelijk een wapen museum en dat is niet echt mijn ding. Het kapelletje in dit gedeelte was wel weer heel mooi. Verder hebben we natuurlijk de nodige gruwelijke verhalen gehoord, er zijn in de tower maar liefst drie koninginnen onthoofd, er hebben de nodige belangrijke politieke tegenstanders van het regime vastgezeten (en veel zijn er nooit meer uitgekomen) en er zijn ooit twee jonge prinsjes verdwenen… Heel veel geschiedenis in eens dus. Hessel werd er een beetje van overdonderd, ik had al het nodige gelezen en vond het prachtig om het nog een keer in context te zien en horen. Als sluitstuk hebben we ook nog de Engelse kroonjuwelen bekeken, waaronder de grootste geslepen diamant ter wereld. Mooi om te zien, maar ik kan me niet voorstellen dat zo’n kroon lekker zit. Aangezien in zo’n kroon meer dan 10000 diamanten en andere edelstenen zaten, was het een hoop bling-bling. Toch was het wel leuk om te zien, zeker omdat we de schotse kroonjuwelen vier jaar geleden ook al hadden gehad, dit maakte het plaatje compleet (uiteraard heb ik de Nederlandse kroonjuwelen nooit in het echt gezien, ik heb zelfs geen flauw idee waar die dingen liggen en of ze te bezichtigen zijn).
Na de tower hadden we eigenlijk geen tijd meer voor iets anders. De grote (gratis) musea waren te ver weg en sloten te vroeg om er nog een waardig bezoek aan te kunnen brengen en andere dingen gingen ook snel dicht. Daarom hebben we nog maar even twee beroemde pleinen van Londen verkend: Piccadily Circus en Covent Garden. Het was overigens koud om lang rond te hangen, dus we zijn al snel weer teruggegaan naar Sutton, waar we burgers met chocoladetaart hebben gegeten (die chocoladetaart was echt de rode lijn door dit weekend heen, in de tower hadden we ook al een stuk op, morgen moet ik maar weer naar de Gym).
Vanochtend moesten we wederom vroeg op. Ik moest namelijk op tijd op mijn werk zijn omdat ik een bespreking had. We hebben dus al snel afscheid genomen en zijn elk onze eigen weg gegaan. Over het werk is er vandaag weinig bijzonders te melden. Na het werk had ik een bijzonder intensieve Yoga sessie. Vervolgens moest ik ook nog boodschappen doen en wassen. De laatste was staat nu te centrifugeren, dus ik ben bijna klaar…
volgende keer meer
groeten
Dorine
By
dorine on November 2nd, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Koud
Hallo allemaal,
Weer eens een verslag over twee dagen. Het zal vaker gaan gebeuren, want mijn avonden worden steeds drukker en soms heb ik ‘s avonds gewoon geen zin om de computer aan te zetten. Gisteravond was zo’n avond. De dag begon koud, in twee opzichten. Buiten lag de temperatuur niet ver boven het vriespunt, en natuurlijk had ik geen handschoenen aan en fietste ik nog in zomerjas (wel met sjaal). Pluspunt daarvan is overigens dat ik op het moment niet helemaal bezweten van het de berg opfietsen aankom op mijn werk. Op mijn werk was het heerlijk warm, totdat ik een vriezer ontdekte die niet goed dichtgedaan was de vorige dag. Er had zich enorm veel ijs gevormd en de deur kon met geen mogelijkheid meer dicht. Die vriezer moest dus acuut ontdooid worden, altijd een erg koud werkje. Deze vriezer was van onder tot boven volgepropt met spullen en dat moesten we allemaal overhevelen naar een andere vriezer. Gelukkig stond er één van een andere afdeling waar we het tijdelijk in kwijt konden.
Gisteravond ben ik naar de vierseizoenenkring (de kring van de kerk voor iedereen die jong is of zich jong voelt) geweest. We hebben daar samen gegeten en gesproken over de waarde van het leven (naar aanleiding van een NOVA documentaire over een cellist die na een ongeluk ernstig gehandicapt raakt). Een heel boeiend onderwerp en we konden er aardig over doorpraten.
Vanochtend begon rustig (geen vriezers te ontdooien deze keer), maar gaandeweg de dag werd het steeds drukker. Er moest een hoop af omdat ik morgen maar drie uur werk, en daarna de stad in ga om ergens monsters af te leveren en elders weer monsters op te pikken.
Komend weekend heb ik weer visite, Hessel komt een weekend langs. De weersvoorspellingen zijn met recht stralend te noemen, zon, zon en nog eens zon, dus het gaat best wel goed komen met het weekend denk ik (zolang we ons warm aankleden).
Maandag meer.
groeten
Dorine