visite

By dorine on October 15th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »

Hoi allemaal,

Vanochtend heb ik me alweer vroeg richting kerk begeven. Dat “vroeg” was maar goed ook, want aangekomen op het station bleken er werkzaamheden waardoor er nul treinen reden. Ik had notabene vorige week nog op de spoorwerkzaamhedenwebsite gekeken en toen stond dit er niet op! Gelukkig had ik dit al eerder meegemaakt en ben ik niet op zoek gegaan naar vervangend busvervoer, maar heb me direkt naar de lijnbushalte begeven. Helaas was de bus naar het dichtstbijzijnde metrostation net weg, dus moest ik een kwartier wachten (dit is natuurlijk betrekkelijk, in het dorp waar mijn ouders wonen is er op zondagochtend geen bus te vinden die ook maar waarnaartoe rijdt, dus een kwartiertje wachten is dan best redelijk). De bus was vlot op het metrostation en ik heb me in een bijzonder lege metro gezeteld. Het is namelijk het beginpunt (of eindpunt, hoe je het ziet) van de Northern line. Dat werd een ontspannen metrotochtje van ruim een half uur (zonder overstappen), maar dan stond ik ook op metrostation bank, vijf minuten lopen van de kerk.

In de kerk hadden we vandaag een bijzondere gastpredikant: Sytze de Vries, voormalig predikant van de oude kerk in Amsterdam en schrijver van veel mooie liederen. Een aantal hiervan staan in de liedbundel Tussentijds die we in onze kerk ook gebruiken, dus daar werd vandaag flink uit gezongen. Het was een mooie dienst, alleen de opkomst was wat magertjes, maar 25 mensen.

Na de dienst hebben we een bijzondere verjaardag gevierd: Mimi, één van de trouwste gemeenteleden werd 96 (ja jullie lezen het goed, 96)! Iedereen was aan één grote tafel geschoven en daar was voor flink wat cake en taart gezorgd. Heel bijzonder om zo een verjaardag te vieren.

Hierdoor begonnen we wat later met de cantorijrepetitie dan gepland. David, onze cantor, was er niet vandaag, dus Arnfinn, één van de organisten verving hem, en deed dat met verve. David had ook voor een nieuw stuk gezorgd, een stuk uit een Bach-cantate waarbij ik blokfluit mag spelen. Het stuk heet Jesu, joy of man’s desiring (en mijn vader weet vast de echte duitse titel wel, het is in ieder geval dat stuk met die triolen). Ik kende het stuk wel, maar had de blokfluitpartij nog nooit gespeeld, dus het was goed lastig om dat in één keer te spelen, zeker ook omdat Arnfinn wel van vaart maken houdt. Bovendien had ik acht A4-tjes min of meer naast elkaar op twee standaarden staan, dus dat maakte het niet makkelijker. Zometeen ga ik eerst maar eens wat knippen en plakken om het leesbaarder te maken.

Na het oefenen moest ik heel hard sprinten om mijn volgende afspraak te halen, ik had namelijk afgesproken met Alinda, een Nederlandse die ik een aantal maanden geleden heb ontmoet tijdens een taize-viering. Ik had een aantal weken geleden al eens bij haar gegeten en nu kwam ze naar mij toe. We hadden afgesproken op het metrostation bij haar huis in de buurt om daarvandaan samen verder te reizen. Dat metrostation lag op dezelfde Northern line waar ik vanochtend al mee was gekomen, alleen nog verder naar het noorden. Het was nu een tochtje van ruim drie kwartier met de metro. Gelukkig was het niet zo druk. In Morden kwam al heel snel de bus naar Sutton dacht ik. Alleen reed de bus een kant uit die me niet bekend voorkwam. Al vrij snel bleek dat de bus naar het andere eindpunt was gereden. We zijn dus maar weer mee teruggegaan en kwamen zo uiteindelijk toch in Sutton.

Alinda heeft mijn huisje bewonderd en we hebben lekker bijgekletst. Ze doet zelf ook promotieonderzoek, maar dan in de semitische talen, iets heel anders dan ik doe, maar wel heel interessant! Daarna hebben we samen gekookt (Risotto met blauwaderkaas, iets wat ik niet veel mensen durf voor te schotelen) en lekker gegeten. Het was ontzettend gezellig. Rond acht uur zijn we samen naar de bushalte gelopen waar we gelukkig niet te lang hoefden te wachten op de (goede) bus. Ik heb mijn huis inmiddels weer terug in de bijzonder opgeruimde staat gebracht, want het was niet de laatste visite van deze week.

Zometeen ga ik nog lekker even lezen en daarna op tijd naar bed om alvast wat voor te slapen voor wat een bijzonder drukke week gaat worden.

groeten
Dorine



By Maarten on 15-10-06 23:07

Mag ik je vader voor zijn? Bach heeft ‘t zelf vast als ‘Jesu bleibet meine Freude’ geschreven. Mooi ‘nummer’ en ook helpt mee.