Afscheid Suzie
Hallo allemaal,
Deze week is zo druk dat het er niet elke avond van komt om hier iets te schrijven. Gisteravond was ik thuis, tot nu toe de enige avond deze week. Overdag was er niet veel spannends gebeurd. ‘s Avonds zou ik eigenlijk naar een salsa-avond gaan die in de gymzaal van het instituut werd georganiseerd, maar mijn hoofd stond er niet helemaal naar en ik had thuis ook nog erg veel te doen en te praten. Toen bleek dat Ola, mijn nieuwe collega, geen kaartje had kunnen bemachtigen, heb ik mijn kaartje overgedaan aan haar en ben zelf lekker (via de gym) naar huis gegaan.
Vandaag was er niet veel te doen, maar het was toch redelijk onrustig. Ik moest namelijk nog steeds de monsters wegsturen voor die speciale proef die we hebben uitbesteed (de microarrays). Ik moest daarvoor nog altijd antwoord krijgen op de vraag of ik de monsters een bepaalde behandeling moest geven. Ik had daar dinsdag al om gevraagd, maar er werd maar niet geantwoord, en na heel veel bellen kreeg ik vandaag om drie uur eindelijk de goede persoon aan de telefoon. Toen bleek dat we de monsters niet alleen die behandeling moesten geven, maar dat we daar ook nog speciale spullen voor nodig hadden die we niet in huis hebben. Dat heb ik dus besteld, maar het betekent dat de monsters niet voor mijn vakantie van volgende week weggestuurd kunnen worden. Helaas.
Vanavond hebben we echt afscheid genomen van Suzie. We zijn eerst gaan eten bij een libanees restaurant in Wimbledon, vlak bij haar huis, en vervolgens zijn we nog naar het theater geweest. Volgens ons kaartje was het stuk een komedie, maar het had meer weg van een klucht. Het zaaltje was ook vreselijk klein, ik denk dat er misschien 30 mensen in pasten. We hebben gelukkig wel gelachen. Het is wel een raar idee dat we het vanaf nu af aan zonder Suzie moeten gaan doen, en we gaan haar erg missen.
Dat was het wel weer voor vandaag,
groeten
Dorine