kerst

By dorine on December 17th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on kerst

Hallo allemaal,

Afgelopen weekend was voor mij een echt kerstweekend. Afgelopen vrijdag heb ik ‘s ochtends gewerkt, maar ‘s middags had ik vrij genomen om wat kerstinkopen te doen in Londen (centrum). Om vijf uur heb ik bij st Paul’s Cathedral Albert en Gerdy uit Leeuwarden ontmoet. Ik ken Albert en Gerdy al jaren, via de nodige taizé- en franciscaanse activiteiten in Nederland. Vorig jaar mocht ik in leeuwarden bij twee taizé-vieringen daar fluiten en toen hebben Anne en ik ook bij ze gelogeerd.

In st Paul’s cathedral zijn we naar de evensong geweest. De jongetjes van het koor hadden blijkbaar een middag vrij (niet verwonderlijk met alle kerstconcerten die ze op het moment moeten geven), maar het koor van alleen mannen zong ook prachtig, veel stukken van Thomas Tallis, een zestiende eeuwse componist.

Na de evensong zijn we naar Covent garden, de beroemdste overdekte markt van Londen, gelopen. Daar hebben we op één van de verdiepte terrassen heerlijk gegeten. We hadden van te voren geen plannen gemaakt voor de avond, maar omdat we in de buurt van alle theaters zaten, leek het ons wel leuk om te kijken of we nog last-minute kaartjes konden krijgen voor een voorstelling. We wilden alledrie graag naar het ballet de Notenkraker, en daar konden we zowaar nog kaartjes voor krijgen. We hadden mooie plekken in het Coliseum theater, een prachtig oud theater. Het ballet was prachtig. De notenkraker is, net als de sleeping beauty waar ik vorige week was, een ballet op muziek van Tsjaikovsky, maar deze keer hadden we een moderne choreografie waarin er ook veel plaats was voor theater elementen. We hebben van begin tot eind genoten.

Op zaterdag heb ik Albert en Gerdy al weer vroeg in de stad ontmoet. Ze logeerden niet bij mij, hun hotel was al geboekt voordat ik het kon aanbieden. We zijn samen naar een tentoonstelling in the Victoria and Albert Museum geweest. Het was de at home in renaissance italy tentoonstelling. Die beschreef aan de hand van schilderijen (waaronder werken van Veronese, Botticelli en Titiano), meubels en gebruiksvoorwerpen (waaronder een heus zestiende eeuws clavecimbel) hoe het huiselijk leven in Italië in de tijd van de renaissance (vijftiende en zestiende eeuw) eruit moet hebben gezien. Het was een prachtige tentoonstelling en we hebben ruim de tijd genomen om alles te bekijken. Na de tentoonstelling hebben we ook nog even rondgelopen door de zalen met de vaste collecties van het museum, waaronder de beroemde cast-rooms, grote zalen waar levensgrote gipsafgietsels van obelisken, zuilen, entreeportalen van kathedralen staan. Als je er even niet bij nadenkt dat het allemaal heel erg nep is, is het heel indrukwekkend om te zien. Hierna hebben we nog wat gedronken in het prachtige victoriaanse café van het museum.

Naast het Victoria and Albert Museum staat het Natural History Museum. Op het voorplein stond een kerstmarkt, waar we even rondgelopen hebben. Al vrij snel zijn we het museum ingegaan waar we de dinosaurus afdeling bekeken hebben. Ik was daar een maandje terug ook al geweest, maar het blijft toch heel leuk om te zien.

Hierna zijn we een aantal uren onze eigen weg gegaan, want ik moest naar een ingelaste cantorij practice in de kerk. In de kerk bleek dat bijna de hele cantorij er was. We hebben heerlijk met elkaar gezongen. Toen ik zes maanden geleden voor het eerst zong in de cantorij waren we met vijf dames, nu waren we met acht dames en drie heren. Het is een hele enthousiaste groep en we vinden het ontzettend leuk om met elkaar te zingen. Ook David, de cantor en organist was heel enthousiast.

Rond een uur of zes heb ik Albert en Gerdy weer ontmoet in de crypte van de st Martins-in-the-field, een mooie kerk op Trafalgar Square. Daar hebben we eerst heerlijk gegeten in het café. Ondertussen hadden we ook kaartjes bemachtigd voor het christmas carol concert in dezelfde kerk ‘s avonds. Om half acht ‘s avonds zaten we op onze plaatsen op de galerij, met nagenoeg geen zicht op het podium, maar prima voor het geluid. Het concert werd gegeven door the new london soloists, een gemengd koor, samen met kamerorkest en orgel. Ze zongen twee cycli van carols, van Benjamin Britten en Ralph Vaughan Williams. Dit zijn stukken waarin een aantal carols in bewerkte vorm gezongen wordt en waarbij de liederen aan elkaar worden gespeeld door een harp (Britten) of orkest met cello (Vaughan Williams). Ik kende beide stukken en ik heb echt genoten (Albert en Gerdy ook). Verder werden er nog een aantal gewone bekende en minder bekende carols gezongen, waarbij het publiek soms mocht meezingen.

Vanochtend moest ik om half tien al in de kerk zijn voor een volgende cantorij practice. Dat ging goed, en al redelijk vlot zag ik Albert en Gerdy ook binnenkomen. We vierden vandaag kerst in de kerk. Het is weliswaar pas derde advent, maar volgende week zijn er al een hoop mensen naar Nederland en op 25 december ligt het openbaar vervoer in Londen sowieso volledig plat, waardoor de kerk onbereikbaar is. Vandaar dus kerst op derde advent.

Met de cantorij hebben we de dienst geopend. Dat ging prachtig! De kerk heeft een goede akoestiek en nu we met wat meer mensen zijn, kunnen we de kerk ook echt vullen. De kerkdienst was heel feestelijk en we hebben naar hartelust gezongen (ik begin nu mijn stem kwijt te raken). Na de dienst was er een kerstlunch. Iedereen had een gerecht meegenomen en zo hebben we met z’n tachtigen zitten eten in de Social Hall van de kerk. Albert en Gerdy waren daar natuurlijk ook bij. Het was allemaal heel feestelijk en gezellig.

Wel kwam er een moeilijk afscheid: het was de laatste keer dat Diny in de kerk was. Woensdag gaat ze voorgoed terug naar Nederland. Ik ga haar enorm missen, ze was altijd in de kerk als ik er ook was en er vaak voor in om na de dienst nog iets leuks te gaan doen. Natuurlijk zal ze nog wel eens terugkomen, en gelukkig is het in de moderne internet tijden makkelijk om contact te houden met vrienden op afstand.

Inmiddels zitten Albert en Gerdy weer op de boot naar Nederland en zit ik uitgeteld thuis. Het was een fantastisch weekend maar ik ben nu wel goed moe en heb moeite om op mijn computerkruk te blijven zitten, vanwege mijn aangeboren neiging om op elke stoel enorm te gaan hangen, heb ik voor de computer slechts een houten kruk annex opstapje gekocht, hangen lukt hierop niet, maar als je moe bent is het toch iets minder comfortabel. Zometeen ga ik heerlijk met een boek op de bank en even niet denken aan de meterhoge berg was die in de slaapkamer ligt…

groeten
Dorine