pelgrimage over het eiland
Hallo allemaal,
Dinsdag stond in het teken van een pelgrimage over het eiland. Normaalgesproken worden er door de mensen die het programma voor de gasten verzorgen zowel een weg als een off-road pelgrimage georganiseerd. Wij hadden pech, want door personeelstekort en sollicitanten die langs kwamen, waren er geen mensen beschikbaar voor de off-road pelgrimage. Met een groepje mensen hebben we besloten om er dan zelf maar één te organiseren, we hadden een goede kaart van het eiland en Iona is niet zo groot dat je er enorm kunt verdwalen.
Om half elf hebben we met de hele groep buiten het centrum verzameld. Iedereen was gekleed op slecht weer, maar vooralsnog scheen de zon uitbundig. We zijn met z’n zeventienen op pad gegaan en hebben op bijzondere plekken, zoals de ruine van het augustinessenklooster, even stilgestaan.
Er werd iets voorgelezen over de geschiedenis van die plek, en er werd besloten met een kort meditatief moment. Zo zijn we naar st Columba’s bay gelopen, waar iedereen een poos voor zichzelf heeft gehad. Hierna hebben we met z’n allen geluncht.
Vanaf st Columba’s bay zijn we door de modder en hei naar een oude marmergroeve aan zee gelopen. Een prachtig stukje van het eiland, ik heb genoten. In de marmergroeve stond nog wat roestige, antieke apparatuur, en her en der verspreid lagen nog stukkken ruwe marmer.
Via een prachtige tocht terug kwamen we weer in de buurt van het centrum. Op de grasvlakte van het eiland stond een busje ons op te wachten met thee en flapjacks (een soort boterkoek maar dan met een soort muesli erin). Dat ging er goed in na een eind wandelen. Na dit rustmoment is een groot gedeelte van de groep nog doorgelopen naar Dun I, de heuvel, maar omdat ik en nog een paar anderen om half vijf een muziekafspraak hadden in de abbey, zijn we teruggelopen.
Om half vijf heb ik mijn blokfluiten uitgegraven en ben ik muziek gaan maken in de abbey. We hebben voornamelijk gezongen. Vlak voor het avondeten bleek dat er nog meer blokfluittisten waren, dus hebben we voor de volgende dag nog een afspraak gemaakt.
‘s Avonds was er na de avondviering in de abbey ook nog een Taizéviering, of iets wat er voor doorging, in het kapelletje op het kerkhof. De deur bleef de hele dienst openstaan, en langzaam werd het slechts door waxinelichtjes verlichte kapelletje steeds donker omdat steeds meer kaarsjes uitwaaiden. Toch was het wel een mooie en rustgevende ervaring.
Meer foto’s van deze dag zijn te vinden in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine