zaterdag
Hallo allemaal,
Ik kwam erachter dat ik hier alweer veel te lang niets meer heb geschreven. Oeps! Niet dat er zo vreselijk veel te melden is hoor. Ik heb de laatste weken niet zo heel veel bijzonders gedaan. Op mijn werk lukken de microarray experimenten nog steeds niet, aan aangezien de microarrays zelf nu op zijn kan ik niet verder totdat ik weer nieuwe binnen heb. Ik ben inmiddels ook met iets anders begonnen (FISH), onder de fluorescentiemicroscoop ga ik bekijken of van bepaalde genen er teveel kopieen aanwezig zijn (één van de kenmerken van kanker). Helaas heb ik in mijn onderzoeksloopbaan tot nu toe niets dan ruzie met de fluorescentiemicroscoop gehad. Zo ook deze week weer. Ik ben een hele poos bezig geweest om überhaupt iets te zien te krijgen door de microscoop, aangezien je met een hele grote vergroting werkt (1000 keer), is het heel lastig om scherp te stellen. Uiteindelijk heb ik met behulp van iemand die er meer van wist, uiteindelijk één cell weten te vinden, die zowaar wel netjes twee kopieen (zoals het moest, het was geen kankercel) van het gen waar ik naar keek, liet zien. Experiment gelukt dus, maar het leverde wel een hoop frustratie op. Ik ga hier overigens nu wel mee door, het zou toch wel heel fijn zijn als ik eindelijk eens vrede kon stichten met die microscoop.
Ook het kerkenraadswerk gaat door, en daar gaat ook niet weinig tijd in zitten. De kerkenraad is ook weer kleiner geworden afgelopen weken, dus er komt veel werk bij mij terecht. Ik doe het overigens nog steeds graag, ik ben blij dat ik zo’n fijne kerkelijke gemeente heb gevonden. Afgelopen week zijn we nog met een groepje vanuit de kerk naar de musical “Joseph and the amazing technicolor dreamcoat” van Andrew Lloyd Webber geweest. Erg leuk en ook heel gezellig met de groep, die qua leeftijd een redelijke dwarsdoorsnede van onze gemeente was (28 tot ongeveer 85 met vanalles ertussenin).
Tussen alle bedrijven door blijft er nog wel tijd om van de natuur te genieten, al gebeurd dat nu voornamelijk wandelend naar mijn werk, echte natuurwandelingen heb ik niet meer gemaakt sinds Iona. Het is hier de laatste tijd opvallend droog. Twee weken geleden hadden we voor het laatst een regendag (een hele miserabele zondag waarop ik de hele dag met een boek op de bank heb gehangen), sindsdien is het droog en ook vaak zonnig. Dat leverde de meest prachtige herfstkleuren op hier in de wijk, ik kon daar ‘s ochtends echt van genieten. Helaas heeft het hier deze week flink gestormd, ik hoorde dat in Nederland alle stormvloedkeringen dicht waren, en ook hier in Londen was de Thames Barrier gesloten, het ging dus aardig te keer al moet ik zeggen dat ik er niet vreselijk veel van gemerkt heb. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen open deed was het opeens opvallend licht. Alle bladeren bleken uit de bomen verdwenen te zijn. Op weg naar mijn werk moest ik soms over enorme hopen bladeren springen. Kale bomen hebben ook voordelen, zo zijn eekhoorns en vogels opeens weer veel beter zichtbaar. Ook nu huppelt er weer vanalles rond door de tuin. De vossen zijn als het goed is in winterslaap, die gaan we pas in februari weer zien.
Verder heb ik weinig nieuws,
groeten
Dorine