naar Staffa
Hallo allemaal,
De maandagochtend begon met een sessie over keltische spiritualiteit. Heel interessant, en een vorm van christendom die mij enorm aanspreekt, met veel waardering voor schepping en natuur.
Van die schepping hebben we ‘s middags uitgebreid genoten. De trip naar Staffa was vorig jaar één van de hoogtepunten van de Iona-reis en nu was dat niet anders. Vroeg in de middag stapten we op de boot naar Staffa en al snel werden we getrakteerd op vele soorten zeevogels (aalscholvers, kuifaalscholvers, scholeksters, alken, zeekoeten en diverse soorten meeuwen). Ook het weer werkte mee, ruim boven de twintig graden met stralende zon. We konden in T-shirt over de oceaan varen.
Vorig jaar was Fingol’s cave het doel op Staffa, deze keer waren we toch met iets andere verwachtingen gekomen. We waren er namelijk in de periode van 6 weken dat puffins (papegaaiduikers) aan land komen om te broeden en jongen groot te brengen. De gids van de boot wees ons een plek waar we een grote kans hadden om puffins te zien. Hij meldde: “Puffins like people” want wij jagen hun vijanden, de zilvermeeuwen weg. En inderdaad na een minuutje of tien te hebben gelopen stonden we opeens oog in oog met een aantal vogeltjes met regenboogbekjes. Ze stonden even verbaasd te kijken, maar kwamen toen langzaam maar zeker dichterbij
Ze kwamen behoorlijk dichtbij! Hele grappige vogeltjes. We konden er geen genoeg van krijgen. Uiteindelijk gingen toch alle camera’s in een andere richting.
Er kwam namelijk een haai voorbijzwemmen! Geen kleintje ook, een europese reuzenhaai (basking shark), overigens planktonetend en dus volledig ongevaarlijk. Ook lag er beneden aan de rotsen op een steen een zoogdier te zonnen, dat bij nader inzien een zeeotter bleek te zijn (na uiteraard voor zeehond te zijn uitgescholden). Om het feest compleet te maken zagen we later op de boot ook nog een dwergvinvis in de verte duiken. Het was of we in een natuurfilm waren beland.
We zijn toch nog snel even naar Fingal’s cave gelopen, het is tenslotte een indrukwekkend natuurwonder. Hierna voeren we tussen de vogels door weer terug naar Iona.
Na deze wonderlijke middag zou je een rustige avond verwachten, maar het mocht niet zo zijn. Maandagavond is namelijk ceilidh avond, dus er moest flink schots gevolksdanst worden. Ik heb er geen foto’s van, ik was veel te druk met dansen. Een heerlijke afsluiter van een geweldige dag!
Uiteraard zijn er foto’s van deze dag te vinden in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine