Chicago
Hallo allemaal,
Eerder dit jaar hoorde ik dat ik twee presentaties mocht geven op het belangrijkste congres in ons vakgebied. Dat congres was eind juni, begin juli in Chicago. Op zaterdag heb ik me met Marta en Lara dus naar Heathrow begeven. De gevreesde rijen daar bleven uit, we vlogen gelukkig niet vanaf de gevreesde terminal 5. De vlucht was voorspoedig en acht uur later stonden we in Chicago. Ons hotel bleek een 47-verdiepingen tellende kolos midden in het centrum (op de winkelstraat!). Marta en ik hadden een kamer op de 43ste verdieping met geen vervelend uitzicht. Na een verkennende wandeling (met mij als gids, ik was al eerder in Chicago geweest, in 2005 ook voor een congres) hebben we echte amerikaanse biefstuk gegeten in een café. Amerikaanse porties zijn niet klein, we hebben dan ook stevig zitten eten.
Op zondag had het congres een klinische nascholingsdag die voor ons niet interessant was. Met Lara en Marta heb ik lekker cultureel gedaan, eerst naar het millenniumpark, een park met interessante architectuur, zoals deze “spiegelboon”
Ook het openluchtpodium was aardig om te zien
naar de Art Gallery (met een collectie schilderijen van europese meesters die zeer de moeite waard was) en daarna naar a Taste of Chicago, een openluchtfestival waar je de verschillende keukens van Chicago kon testen. Erg druk en duur, maar toch wel leuk om te zien. Hierna hebben we nog wat geshopt (combinatie van zwakke dollar en uitverkoop maakte dat zelfs ik flink meegedaan heb, ben een vest en spijkerbroek rijker). ‘s Avonds was er een welkomsreceptie van het congres waar er ook heerlijk eten werd geserveerd. Daar hebben we ook een aantal mensen ontmoet met wie we samenwerken, het was goed om ze weer te zien. Hierna zijn we naar een Jazzbar geweest (waar ik al eerder geweest bleek te zijn) waar erg goede muziek werd gespeeld.
Op maandag was de grote dag voor mij: om half tien ‘s ochtends mijn eerste presentatie (de congresdag was overigens al twee uur eerder begonnen), laat in de middag mijn tweede. Beide presentaties gingen goed, en ik kreeg geen lastige vragen. Het was voor het eerst dat ik op een echt internationaal congres mocht spreken, en dan meteen voor een publiek van zo’n 400 man. Spannend maar leuk, en een hele goede ervaring! De dag eindigde pas om half negen ‘s avonds, waarna ik een restaurant mocht kiezen. Het werd een italiaanse tapasbar waar we erg lekker hebben gegeten. Hierna hebben we nog wat gedronken in een pianobar, waar weer opvallend goede muziek werd gemaakt.
Op dinsdag was de druk er voor mij af, en kon ik rustig luisteren naar de presentaties van anderen. ‘s Avonds was er een gala op de pier van Chicago
Voor de gelegenheid hadden we ons mooi aangekleed. Na een staande receptie was er een heerlijk diner. Daarna werd er flink gedanst. Zelfs Chris deed mee, net als de mensen waarmee we samenwerken, een leuke manier om elkaar beter te leren kennen!
Woensdag was de laatste congresdag, waarop de vermoeidheid toesloeg. We hebben een paar sessies die niet interessant waren geskipt om wat te winkelen. ‘s Avonds zijn we met een hele ploeg naar een honkbalwedstrijd geweest, een beetje saai maar toch wel leuk om te zien. Uiteraard hebben we bier gedronken en hotdogs gegeten.
Op donderdag hebben we nog een architectuurrondvaart gedaan over de Chicago river
Qua architectuur is Chicago erg interessant, dit zijn flats aan de rivier.
Ook het hoogste gebouw van noord-Amerika staat in Chicago, de Seers Tower, hier met Marta, Lynley, Nathalie en Lara op de voorgrond. Na de rondvaart hebben we nog een beetje in het park rondgehangen en gewinkeld. Halverwege de middag ben ik met Marta en Chris naar het vliegveld gegaan, waar alles heel soepeltjes verliep. Zeven uur later en een nacht verder was ik weer in Engeland!
groeten
Dorine