Naar Hawkshead
Hallo allemaal,
Op de vierde dag van onze vakantie was het weer prachtig weer. ‘s Ochtends vroeg hebben we dan ook snel onze spullen gepakt, en zijn we doorgereden naar ons volgende overnachtingsadres, de jeugdherberg in Hawkshead. Dit is wat zuidelijker in the Lake District. De route van Keswick naar Hawkshead was prachtig om te rijden, hoge bergen, mooie meren en een prachtige blauwe lucht. Natuurlijk kwamen we veel te vroeg in Hawkshead aan, wat betekende dat we nog niet in konden checken. We zijn daarom eerst het plaatsje maar gaan verkennen. Het hostel lag ongeveer een mijl buiten het plaatsje. Omdat de weg waarlangs we gekomen waren erg smal was met slecht uitzicht, wilden we liever lopen via een wandelpad. Eén van de mensen van het hostel vertelde ons dat er vlakbij een voetpad begon dat naar Hawkshead liep. Dat zijn we gaan lopen in de overtuiging dat we twintig minuten later wel in het plaatsje zouden zijn. Al vrij snel begon ik het verdacht te vinden dat we enorm heuvelop gingen, maar stomgenoeg was ik mijn kaart vergeten, dus checken of we goed gingen, kon ik niet. Gelukkig kwamen we een eindje verder wandelaars tegen, die een kaart bij zich hadden. Die kaart leerde ons dat we wel naar Hawkshead liepen, maar via een enorme omweg. Omdat we toch al bijna bovenop en dus op de helft waren, zijn we toch maar doorgelopen.
De omgeving waar we liepen was prachtig, dus het lopen daar was geen straf. We hadden alleen geen wandelschoenen aan. Voor mij op mijn wandelschoenen was dat geen probleem, maar voor de anderen op gewone schoenen was het minder makkelijk.
Uiteindelijk zijn we toch in Hawkshead gekomen. Hawkshead is een prachtig plaatsje, alhoewel ik het een klein beetje vond tegenvallen na alle prijzende woorden die ik in reisgidsen had gelezen. We hebben er lekker toeristisch gedaan: souvenirswinkel in, souvenirswinkel uit. De streek waar we waren, was het gebied waar Beatrix Potter haar kinderboeken (in Nederland is Peter Rabbit, ofwel Peter Konijn het bekendst) heeft geschreven en getekend. Er waren dus honderden Peter Rabbit en andere Beatrix Potter artikelen te vinden in de winkeltjes. Ik heb toch maar niets gekocht.
We hebben geluncht op het kerkhof (de enige plek waar er bankjes stonden) en hierna zijn we teruggelopen naar ons hostel, deze keer gewoon via de normale weg. Hierdoor duurde het tochtje nu wel twintig minuten. Vanaf het hostel zijn we naar Grizedale Forest, een groot bos in de buurt gereden. Daar hebben we het visitor centre bekeken, en hebben we een korte wandeling gemaakt door het bos. In het bos staan overal houten sculturen, gemaakt door verschillende kunstenaars. We hebben er een aantal gezien.
Hierna zijn we teruggegaan naar het hostel waar we een poging hebben gedaan om te koken. Dat viel niet mee. Het hostel had weliswaar een grote keuken waar we zelf konden koken, maar we ontdekten al snel dat meer dan de helft van de electrische pitten niet goed werkte. Daardoor moesten we pannen blijven verslepen van de ene naar de andere pit. De chinese mieschotel die ik thuis normaal in tien minuten klaar heb, koste nu wel een uur om klaar te maken. Daardoor bleef er na het eten en afwassen niet veel tijd meer over om in de zon te zitten. Al redelijk snel zijn we van buiten naar binnen verkast, waar we lekker hebben gelezen en ansichtkaarten hebben geschreven in de lounge.
meer foto’s van deze dag staan in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine