By
dorine on October 22nd, 2006
Posted in Nieuws | 2 Comments »
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik weer heerlijk druk geweest. De dag begon al erg vroeg, want ik had al om half tien met David in de kerk afgesproken om te oefenen voor het concert, tenminste dat dacht ik. David was iets na half tien in de kerk, en na een kwartiertje lang de Fitzwilliam sonate van Händel gespeeld te hebben, verklaarde David dat we de eerste twee delen voor de dienst konden spelen en de rest na de dienst. Daar had ik niet geheel op gerekend, maar ach, het was wel weer heel leuk ook. Het spelen ging prima, ook Jesu bleibet meine freude (Maarten, bedankt voor de duitse titel) ging perfect, al was ik behoorlijk buiten adem na het spelen. De cantorij is ook aardig gegroeid,we waren vandaag met acht mensen, waaronder twee heren. Na de dienst was David aardig aan het lobbyen bij de aanwezige niet-cantorij heren, de eerstvolgende dienst die we zingen is rond kerst en dan gaan we echte christmas-carols doen, en ik vermoed vierstemmig.
Na de dienst ben ik met Diny op stap gegaan. Ik moest nog even bij de kaartenhandel op Covent Garden langs om een kaart van mijn komende vakantiebestemming te halen. Dat is gelukt. Daarna zijn we samen wat gaan lunchen. Vervolgens zijn we naar St Pauls Cathedral gegaan, naar de evensong. St Pauls was de enige grote kerk waar ik nog geen evensong had gezien. De dienst was erg goed te pruimen, het jongenskoor was bijzonder goed.
Inmiddels ben ik weer thuis en zit ik met afgrijzen te kijken naar het weer buiten. Vandaag was de eerste totale wash-out sinds ik hier ben, vanochtend toen ik wegging was het nog min of meer droog, maar halverwege de ochtend is het hard gaan regenen en dat is sindsdien niet meer gestopt. En dan te bedenken dat ik vanaf morgen op wandelvakantie ga. Ik ga samen met mijn moeder een dag of vijf naar Cornwall (en dan ook het uiterste puntje van Cornwall, Penzance) en daarna nog twee dagen naar Bath. Ach, weer of geen weer, we gaan ons daar vast wel vermaken. Het betekent overigens wel dat dit voorlopig mijn laatste post is, begin volgende week ben ik weer terug, dus dan meer nieuws!
groeten
Dorine
By
dorine on October 21st, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on zaterdag
Hallo allemaal
Vandaag had ik eindelijk eens een rustige dag. Ik heb wat boodschappen gedaan, mijn huis opgeruimd en verder lekker op de bank gehangen met een boek. Ik zou eigenlijk vanavond nog gaan oefenen met David, de organist van de Nederlandse kerk, maar dat hebben we naar morgenochtend vroeg verplaatst omdat hij in Cambridge zat en ik liever ook niet vijf keer per week naar Londen centrum reis. Ik moet morgen wel akelig vroeg mijn bed uit, dus ik doe het verder maar rustig aan deze avond. Ik heb nog wel even stevig geoefend op een aantal muziekstukken, want David is en blijft professor of Music en daarbij wil ik natuurlijk wel goed overkomen!
groeten
Dorine
By
dorine on October 20th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Afscheid Suzie
Hallo allemaal,
Deze week is zo druk dat het er niet elke avond van komt om hier iets te schrijven. Gisteravond was ik thuis, tot nu toe de enige avond deze week. Overdag was er niet veel spannends gebeurd. ‘s Avonds zou ik eigenlijk naar een salsa-avond gaan die in de gymzaal van het instituut werd georganiseerd, maar mijn hoofd stond er niet helemaal naar en ik had thuis ook nog erg veel te doen en te praten. Toen bleek dat Ola, mijn nieuwe collega, geen kaartje had kunnen bemachtigen, heb ik mijn kaartje overgedaan aan haar en ben zelf lekker (via de gym) naar huis gegaan.
Vandaag was er niet veel te doen, maar het was toch redelijk onrustig. Ik moest namelijk nog steeds de monsters wegsturen voor die speciale proef die we hebben uitbesteed (de microarrays). Ik moest daarvoor nog altijd antwoord krijgen op de vraag of ik de monsters een bepaalde behandeling moest geven. Ik had daar dinsdag al om gevraagd, maar er werd maar niet geantwoord, en na heel veel bellen kreeg ik vandaag om drie uur eindelijk de goede persoon aan de telefoon. Toen bleek dat we de monsters niet alleen die behandeling moesten geven, maar dat we daar ook nog speciale spullen voor nodig hadden die we niet in huis hebben. Dat heb ik dus besteld, maar het betekent dat de monsters niet voor mijn vakantie van volgende week weggestuurd kunnen worden. Helaas.
Vanavond hebben we echt afscheid genomen van Suzie. We zijn eerst gaan eten bij een libanees restaurant in Wimbledon, vlak bij haar huis, en vervolgens zijn we nog naar het theater geweest. Volgens ons kaartje was het stuk een komedie, maar het had meer weg van een klucht. Het zaaltje was ook vreselijk klein, ik denk dat er misschien 30 mensen in pasten. We hebben gelukkig wel gelachen. Het is wel een raar idee dat we het vanaf nu af aan zonder Suzie moeten gaan doen, en we gaan haar erg missen.
Dat was het wel weer voor vandaag,
groeten
Dorine
By
dorine on October 18th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Leonardo
Hallo allemaal,
Vandaag was een rustige dag op mijn werk. Ik heb voornamelijk achter de computer gezeten, rondgesurft op internet, overigens wel op werkgerelateerde sites, om te kijken waar ik bepaalde informatie kan vinden. Vandaag was ook de laatste werkdag van Suzie. De kogel is definitief door de kerk, volgende week komt haar adoptie-zoontje, dus ze is nu voor minimaal een jaar met verlof. Ik ben ontzettend blij voor haar dat ze na al die jaren nu eindelijk een kindje heeft, maar aan de andere kant ga ik haar op het werk enorm missen. Aanstaande vrijdag nemen we nog echt afscheid van haar.
Uit het werk ben ik direkt doorgegaan naar Londen centrum, want daar zouden we met de vierseizoenenkring, de gespreksgroep van de kerk voor iedereen die jong is of zich jong voelt, naar een tentoonstelling met tekeningen van Leonardo da Vinci gaan, in het Victoria en Albert Museum. De opkomst was erg mager, namelijk de dominee en ikzelf. Het heeft ons er niet van weerhouden om toch naar de tentoonstelling te gaan. Die was klein, maar heel boeiend. Het werd wel duidelijk hoe veelzijdig Leonardo da Vinci was, natuurkundige, wiskundige, bioloog, medicus, architect, kunstenaar en poeet.
Het museum was tot tien uur open, dus toen we de tentoonstelling gezien hadden, zijn we ook nog wat andere dingen gaan bekijken, voornamelijk laat-middeleeuwse kunst. Het museum heeft ook twee zalen met levensgrote gipsafgietsels van onder andere het portaal van de kathedraal van Santiago de Compostela en zo nog wel meer dingen. Erg nep, maar wel leuk om te zien. Het is overigens een supergroot museum, dus ik heb er nog veel te gaan. Gelukkig kun je er zo binnenstappen, het is één van de gratis musea in Londen.
Nu ga ik zo een poging doen om te slapen, hopelijk lukt dat wat beter dan gisteravond, want toen bleef er heel wat door mijn hoofd heen spoken.
groeten
Dorine
By
dorine on October 17th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on dinsdag
Hallo allemaal,
Gisteren ben ik weer eens vergeten iets te schrijven. Ik was weer naar mijn Yoga les geweest en was daarna zo moe dat ik niet meer van de bank ben afgekomen om nog iets achter de computer te doen. Verder heb ik alle dingen rond de deadline van de subsidie die niet meer beschikbaar zou zijn kunnen afhandelen, dus deze week kan ik weer normale werkdagen draaien.
Vandaag was een rare, dubbele dag. De werkdag was normaal, al begon die al om acht uur met het opruimen van een bepaald gedeelte van het lab, omdat er een externe inspectie zou komen (zeg maar een soort inspectie van het ministerie van VROM). Uiteindelijk hebben we de hele inspectie niet gezien, maar het was wel de hele dag goed opletten.
Ik was al redelijk op tijd naar huis omdat de dominee van de Nederlandse kerk langs zou komen om te praten over een wat meer actievere rol voor mij in de kerk. Toen ik van te voren het eten aan het klaarmaken was, belde er een vriendin dat haar moeder onverwachts was overleden. Daar schrok ik echt geweldig van, zeker omdat ik die moeder een paar weken terug nog heb gezien. Vervolgens stond even later de dominee voor de deur en moest de knop weer om. We hebben het gehad over de verschillende mogelijkheden voor functies in de kerk, en de dominee heeft mij (zoals ik al verwachtte) gevraagd voor de kerkenraad. Daar had ik van te voren al goed over nagedacht, en besloten dat ik dat wel wilde doen, dus ik heb ja gezegd. Nu moet er eerst nog vanalles formeel goedgekeurd worden door de kerkenraad en gemeente voordat het allemaal echt zover is.
De dominee is zojuist naar huis gegaan en nu heb ik best een dubbel gevoel. Aan de ene kant ben ik blij dat ik iets kan doen voor de kerk en vind ik het heel leuk en spannend om hiermee te beginnen, aan de andere kant blijf ik maar denken aan die moeder van mijn vriendin.
groeten
Dorine
By
dorine on October 15th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hoi allemaal,
Vanochtend heb ik me alweer vroeg richting kerk begeven. Dat “vroeg” was maar goed ook, want aangekomen op het station bleken er werkzaamheden waardoor er nul treinen reden. Ik had notabene vorige week nog op de spoorwerkzaamhedenwebsite gekeken en toen stond dit er niet op! Gelukkig had ik dit al eerder meegemaakt en ben ik niet op zoek gegaan naar vervangend busvervoer, maar heb me direkt naar de lijnbushalte begeven. Helaas was de bus naar het dichtstbijzijnde metrostation net weg, dus moest ik een kwartier wachten (dit is natuurlijk betrekkelijk, in het dorp waar mijn ouders wonen is er op zondagochtend geen bus te vinden die ook maar waarnaartoe rijdt, dus een kwartiertje wachten is dan best redelijk). De bus was vlot op het metrostation en ik heb me in een bijzonder lege metro gezeteld. Het is namelijk het beginpunt (of eindpunt, hoe je het ziet) van de Northern line. Dat werd een ontspannen metrotochtje van ruim een half uur (zonder overstappen), maar dan stond ik ook op metrostation bank, vijf minuten lopen van de kerk.
In de kerk hadden we vandaag een bijzondere gastpredikant: Sytze de Vries, voormalig predikant van de oude kerk in Amsterdam en schrijver van veel mooie liederen. Een aantal hiervan staan in de liedbundel Tussentijds die we in onze kerk ook gebruiken, dus daar werd vandaag flink uit gezongen. Het was een mooie dienst, alleen de opkomst was wat magertjes, maar 25 mensen.
Na de dienst hebben we een bijzondere verjaardag gevierd: Mimi, één van de trouwste gemeenteleden werd 96 (ja jullie lezen het goed, 96)! Iedereen was aan één grote tafel geschoven en daar was voor flink wat cake en taart gezorgd. Heel bijzonder om zo een verjaardag te vieren.
Hierdoor begonnen we wat later met de cantorijrepetitie dan gepland. David, onze cantor, was er niet vandaag, dus Arnfinn, één van de organisten verving hem, en deed dat met verve. David had ook voor een nieuw stuk gezorgd, een stuk uit een Bach-cantate waarbij ik blokfluit mag spelen. Het stuk heet Jesu, joy of man’s desiring (en mijn vader weet vast de echte duitse titel wel, het is in ieder geval dat stuk met die triolen). Ik kende het stuk wel, maar had de blokfluitpartij nog nooit gespeeld, dus het was goed lastig om dat in één keer te spelen, zeker ook omdat Arnfinn wel van vaart maken houdt. Bovendien had ik acht A4-tjes min of meer naast elkaar op twee standaarden staan, dus dat maakte het niet makkelijker. Zometeen ga ik eerst maar eens wat knippen en plakken om het leesbaarder te maken.
Na het oefenen moest ik heel hard sprinten om mijn volgende afspraak te halen, ik had namelijk afgesproken met Alinda, een Nederlandse die ik een aantal maanden geleden heb ontmoet tijdens een taize-viering. Ik had een aantal weken geleden al eens bij haar gegeten en nu kwam ze naar mij toe. We hadden afgesproken op het metrostation bij haar huis in de buurt om daarvandaan samen verder te reizen. Dat metrostation lag op dezelfde Northern line waar ik vanochtend al mee was gekomen, alleen nog verder naar het noorden. Het was nu een tochtje van ruim drie kwartier met de metro. Gelukkig was het niet zo druk. In Morden kwam al heel snel de bus naar Sutton dacht ik. Alleen reed de bus een kant uit die me niet bekend voorkwam. Al vrij snel bleek dat de bus naar het andere eindpunt was gereden. We zijn dus maar weer mee teruggegaan en kwamen zo uiteindelijk toch in Sutton.
Alinda heeft mijn huisje bewonderd en we hebben lekker bijgekletst. Ze doet zelf ook promotieonderzoek, maar dan in de semitische talen, iets heel anders dan ik doe, maar wel heel interessant! Daarna hebben we samen gekookt (Risotto met blauwaderkaas, iets wat ik niet veel mensen durf voor te schotelen) en lekker gegeten. Het was ontzettend gezellig. Rond acht uur zijn we samen naar de bushalte gelopen waar we gelukkig niet te lang hoefden te wachten op de (goede) bus. Ik heb mijn huis inmiddels weer terug in de bijzonder opgeruimde staat gebracht, want het was niet de laatste visite van deze week.
Zometeen ga ik nog lekker even lezen en daarna op tijd naar bed om alvast wat voor te slapen voor wat een bijzonder drukke week gaat worden.
groeten
Dorine
By
dorine on October 14th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on mooie herfst
Hoi allemaal,
Gisteren ben ik weer eens vergeten een berichtje hier te schrijven, vandaag vandaag nieuws over twee dagen. Op mijn werk was het gisteren heel wat rustiger dan donderdag. De deadline die stond, bleek niet gisteren al, maar pas aanstaande woensdag al te gaan. Dat was maar goed ook, want degene van de financiele afdeling die ons moest helpen was niet aanwezig. Er was nog wel het nodige labwerk te doen, maar gelukkig was ik om half zes klaar.
Vandaag heb ik rustig boodschappen gedaan en heb ik de woonkamer en de keuken eens een grote beurt gegeven, want komende dagen krijg ik een aantal mensen te eten.
Het is hier al een paar dagen prachtig weer, eel zon en prachtige blauwe luchten. De bladeren komen wel snel van de bomen afzetten, nog even en ik kan weer allemaal pluimstaarten door de bomen heen zien bewegen.
Dat was het wel weer,
groeten
Dorine
By
dorine on October 12th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on lange dag
Hallo allemaal,
Vandaag heb ik een nieuw record gebroken: ik was pas om half negen thuis na mijn werk, zonder tussendoor te hebben gesport of in de bar te hebben gehangen. Het was ook niet geheel gepland. De dag begon niet erg goed. Toen ik de kweekstoven vanochtend opentrok, ontdekte ik dat vijf van mijn cellijnen volledig dood waren. Er viel niets meer aan te redden. Het waren vijf lijnen die ik gisteren nog verzorgd had, en daarom denk ik dat de (nieuwe) fles met kweekmedium die ik gebruikt heb, besmet was met een bacterie. Erg jammer, maar geen heel grote ramp. Met de meeste cellijnen was ik namelijk nagenoeg klaar, alleen voor eentje had ik nog geen RNA geisoleerd. Gelukkig had ik al even geleden cellen ingevroren zodat ik ze opnieuw kan kweken, dus dat moet nu maar gaan gebeuren. Overigens ga ik over anderhalve week eerst nog een weekje vakantie vieren, dus komende week ga ik geen nieuwe dingen meer beginnen.
Omdat ik niet meer hoefde te wachten op die ene cellijn waarvan ik nog geen cellen had ingevroren voor RNA isolatie, heb ik die RNA isolatie voor alle andere cellijnen vandaag gedaan. Het resultaat was prima, niet echt onverwacht, want dit is een proef die ik heel veel heb gedaan tijdens mijn promotie. Ik had gepland eind volgende week zowel DNA als RNA voor al mijn cellijnen te hebben, en dat is nu dus eigenlijk al voor elkaar. Mijn baas was heel blij toen die het hoorde, want we gaan een beetje van dat DNA en RNA wegsturen voor een bepaalde proef (expressie- en snp-microarrays voor de insiders, ik zal er later meer over uitleggen) en dat gaat mogelijk heel spannende resultaten opleveren. Deze proeven bij elkaar zijn wel bijzonder prijzig, alles bij elkaar betalen we zo’n 10000 pond. Mijn baas moest dus even gaan kijken of hij dat geld wel had, en toen kwam hij erachter dat één van de potjes waaruit hij het wilde halen, vanaf aanstaande maandag niet meer beschikbaar zou zijn. Dat was om zes uur vandaag. Met andere woorden: nog één avond en een dag om alles te regelen. Ik heb dus nog een aantal uren doorgewerkt om te zorgen dat qua labwerk in ieder geval alles klaar staat om weg te sturen. Morgen moet ik het financieel allemaal gaan regelen en dat wordt denk ik nog een hele klus. Ik ga in ieder geval mijn best doen, en als mensen niet snel willen meewerken, dan hoop ik dat Chris zijn gewicht nog even in de strijd kan gooien.
Morgen meer nieuws (als ik niet tot twaalf uur ‘s avonds aan het werk ben).
groeten
Dorine
By
dorine on October 11th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on woensdag
Hallo allemaal,
Vanochtend stapte ik behoorlijk moe uit mijn bed, zo’n congres hakt er toch best in. Dat moe zijn werkte door in mijn hele werkdag. Het begon er al mee dat ik mijn toegangspas voor het gebouw vergeten was. Ik kon nog wel naar binnen komen en al mijn bagage (zware congresboeken, posterkoker enz) dumpen, maar daarna ben ik toch maar weer naar huis gefietst om mijn pas op te halen want zonder kom ik niet erg ver in het gebouw (niet eens tot de wc’s). Dat was dus een extra ritje bergop vandaag. Ook op het lab bleef ik dingen vergeten, gelukkig (of hopelijk, als ik morgen mijn cellen bekijk) niet met desastreuse gevolgen, hooguit wat extra werk. Het probleem met de gasfles waar ik zaterdag over schreef, heb ik vanochtend gelukkig kunnen oplossen.
De meeste collega’s waren vandaag niet bijzonder produktief, het was een algehele after-conference dip. De baas was wel weer boven water en zowaar in zijn kantoor toen ik aankwam. Mijn buurman, Richard, lijkt een wedstrijd met me te zijn aangegaan wie de mooiste zelfgemaakte foto als achtergrond op de desktop zet. Ik heb er al een paar weken de foto van de spin die ook in mijn fotoalbum staat, op mijn desktop staan. Dat levert de nodige reacties op, van een gillende collega (Boo) tot de nodige bewonderars, tot een baas (Chris) die bekende dat hij eigenlijk ook bang voor spinnen was. Richard heeft nu een hele mooie foto van de ghurkin, een heel mooi modern gebouw, met konische vorm, in het centrum van londen op zijn desktop staan, de foto is gemaakt als spiegeling in de glaswand van een ander gebouw. Voorlopig houd ik mijn spin nog maar even staan, het blijft leuke reacties uitlokken.
Dat was het wel weer voor vandaag geloof ik.
groeten
Dorine
By
dorine on October 10th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Birmingham
Hallo allemaal,
Ik ben net terug uit Birmingham en ik ben behoorlijk moe dus ik denk niet dat dit een vreselijk lang verhaal gaat worden. Toch even een overzicht van wat er de afgelopen dagen allemaal gebeurd is.
Zondagochtend ben ik al redelijk vroeg vertrokken richting Londen. Daar ben ik eerst naar de kerk geweest, er was een gastpredikant die zelf tien jaar geleden predikant van de Nederlandse kerk was geweest. Hij kon heel boeiend vertellen. Na de dienst heb ik geoefend met de cantorij. We hebben weer een aantal mooie liederen om te zingen. Hierna heb ik nog een poosje fluit gespeeld met David op het orgel. Ik denk dat hij vooral wilde horen hoe ik kon spelen en of het aan zijn kwaliteitseisen voldeed. Wat dat betreft ben ik volgens mij prima geslaagd, hij was erg enthousiast.
Vervolgens ben ik naar station Euston gegaan. Daar had ik afgesproken met Ola, mijn nieuwe collega. Samen zijn we naar Birmingham gereisd. Daar aangekomen stapte Rachael uit de zelfde trein. Met z’n drieen zijn we op zoek gegaan naar het hotel. Ik had een kaart, maar Rachael dacht dat ze het zo wel kon vinden. We hebben dus een aardig rondje gelopen. Birmingham heeft de afgelopen jaren enorme stadsvernieuwing ondergaan, het is nu een gezellige uitgaans- en winkelstad, zonder al te veel bijzondere gebouwen. Van de oude grauwe industriestad is bijna niets meer terug te vinden. Bijna niets meer, maar tijdens ons toeristische rondje op zoek naar het hotel kwamen we toch langs diverse plaatsen die mijn beeld van Birmingham bevestigde (half afgebroken gebouwen waarin nu een met onkruid overgroeid parkeerterrein is, een tunneltje onder de grote weg door met een bijzonder penetrante urinelucht, de nodige (gebroken) lege alcoholflessen en louche rondhangende types). Gelukkig had ik mijn kaart nog en hebben we het hotel toch nog gevonden, al hadden we het in een kwartier in plaats van drie kwartier kunnen lopen. Het hotel was prima, heel grote kamers, die we niet eens hoefden te delen met een collega. Al redelijk vlot zijn we richting het congresgebouw gegaan, want de openingsreceptie begon. Als het om gratis gaat, dan hebben Nederlanders een behoorlijke naam, maar als het om gratis drinken gaat, dan kunnen de engelsen er ook behoorlijk wat van. We zijn dus flink aan de wijn gegaan. Gelukkig voor het alcoholpromillage in mijn (maar voornamelijk Rachaels) bloed was er om acht uur ook nog een debat waar we naartoe zijn gegaan. Vervolgens kwamen we Rachaels nieuwe collega’s (van de andere vestiging van het instituut) tegen en zijn we met hen een hapje gaan eten (het was zondagavond tien uur, maar gelukkig was de pizzaexpress nog open). Daarna zijn we richting hotel gegaan, waar precies mijn collega’s Lynley, Olga (niet te verwarren met Ola,die is pools, Olga komt uit Kroatie maar woont al jaren in Engeland), en Raisa tegen. Met elkaar hebben we nog wat gedronken in de lobby en uiteindelijk lag ik zowaar voor twaalven in bed.
De volgende dag waren we rond een uur of negen in het congrescentrum. Daar hebben we de hele dag de nodige presentaties bekeken. De sprekers waren erg goed, ze waren duidelijk niet alleen uitgenodigd op basis van hun wetenschappelijke prestaties, maar ook op hun vermogen om dat op een leuke manier over te brengen aan het publiek. ‘s Middags kregen we een erg lekkere lunch en konden we de posters bekijken. Daarna waren er weer de nodige praatjes, tot half acht ‘s avonds, maar vlak voordat het laatste praatje begon kondigde Chris aan dat hij nu bier wilde en dat we met z’n allen iets gingen drinken. Een echt goed voorbeeld voor zijn onderzoekers, mijn baas. We zijn letterlijk het dichtsbijzijnde cafe ingedoken en daar hebben we de nodige uren gehangen. Uiteindelijk had men tegen een uur of tien door dat er ook nog iets gegeten moest worden en dat dat op maandagavond in Birmingham wellicht lastig zou zijn. We zijn een japans restaurant ingedoken, waar we allemaal rond een grote roerbakplaat werden geschoven. Er kwam een kok die voor ons ter plekke het eten ging klaarmaken. Erg leuk, zeker toen de kok ging jongleren met eieren, en Chris besloot (na zeker vijf halve liters bier) dat hij dat ook kon. Ik ben maar preventief wat naar achteren geschoven en dat was goed ook. We hebben in ieder geval flink gelachen! Het eten was erg lekker, maar erg veel, zeker om tien uur ‘s avonds. Ook moesten we met stokjes eten en ik was de enige die dat voor het eerst deed. Toch had ik de truk al redelijk snel door en heb ik toch wel genoeg binnengekregen. Toen we uitgegeten waren, dook Kathy, de prof, opeens op, en ook zij had duidelijk al de nodige glazen wijn gedronken. Alle japanners in het restaurant wilden naar huis, maar Kathy bestelde nog een fles Saki (japanse zeer sterke drank), dus ze moesten nog een poosje blijven. Het was erg gezellig, maar aangezien de alcoholpromillages van mijn collega’s aardig opliepen, vond ik het, toen we uiteindelijk toch het restaurant uitgegooid waren wel genoeg, het was ook al tegen enen. Ook Olga wilde graag naar bed, dus we zijn samen naar het hotel gegaan.
Vanochtend waren Olga en ik ook als eerste en enigen voor negen uur aan het ontbijt. Het congresprogramma was weinig interessant vanochtend, dus ik heb met Olga en Lynley, die inmiddels ook boven water was, eerst uitgebreid ontbeten en en passant nog kennis gemaakt met een voormalige collega van Olga die in het enige kinderziekenhuis van Londen waar we nog niet mee samenwerken, een behoorlijke collectie hersentumorweefsel heeft. Een vruchtbaar ontbijt dus. Na het ontbijt zijn Olga en Lynley op hun kamer gaan werken aan presentaties die ze morgen moeten geven, en ik ben naar het congrescentrum gegaan om daar op mijn gemak mijn poster op te hangen en de andere posters te bekijken. Eigenlijk was het mijn poster niet, ik had er maar heel weinig werk voor gedaan. Suzie zou hem presenteren, maar die zit nu zo dicht tegen de adoptie van haar nieuwe zoontje aan, dat ze het niet zag zitten om een paar dagen van huis te gaan. Ik heb haar dus proberen te vervangen en dat ging best aardig, ik kreeg heel wat bezoek. Overigens was dat voor 80% mannelijk en droeg ik vandaag een redelijk kort rokje met mijn hoge laarzen eronder…. Ik had gehoopt op wat feedback van collega’s, maar de enige die op kwam duiken was Kathy, en die wilde voornamelijk weten of ik Chris al had gezien. Dat was niet zo, sterker nog, Chris is vandaag niet meer boven water gekomen, vermoedelijk is hij vanochtend met een flinke kater het hotel uitgeslopen en naar huis gegaan. Ik ben benieuwd of hij morgenochtend als ik netjes om acht uur begin al in zijn kantoortje zit.
Tussendoor heb ik overigens ook nog even heel kort gewinkeld met Olga en Lynley. Eigenlijk beperkte zich dat vooral tot een lunch bij de Starbucks, heel gezellig. ‘s Middags waren er veel verschillende praatjes tegelijk. Ik zat in een hele leuke sessie met erg leerzame praatjes. Na afloop bleek dat al mijn collega’s (behalve Chris dan) toch weer present waren. Rachael ging een vriendin opzoeken, en met de rest (Lynley, Ola, Raisa en Olga) ben ik richting hotel gegaan, waar we ons met z’n allen in Olga’s auto hebben gepropt. Zo zijn we teruggereden naar Sutton. Ik vermoed dat de trein sneller was geweest, maar dit was zeker gezelliger. Olga heeft ons afgezet bij station Sutton en is snel vertrokken, want ze woont nog anderhalf uur rijden verder, helemaal in het graafschap Kent. Super dat ze ons mee wilde nemen en in Sutton wilde brengen!
Ik geloof dat het toch nog een flink verhaal is geworden dus ik ga er nu snel een eind aan breien en naar bed.
groeten
Dorine